http://www.youtube.com/watch?feature=endscreen&NR=1&v=1w7OgIMMRc4
Jak to z nami jest? Cholera, szkoda, że nie jestem czarodziejem. Chciałabym latać i Wami sterować. Czytałabym Wam w myślach, kierowała każdym ruchem. Życie byłoby doprawdy cudowne.
Moja codzienność jest jak nudnawy film, przy którym je się popcorn, by zająć czymś ręce. Raz na wozie, raz pod wozem. Z pozoru wydaje się Wam, że jestem niezniszczalna. Taka silna, taka mocna. Zupełnie nieprzypominająca tą wrażliwą Ewę z boskiego raju. Żyjcie więc w tej obłudzie.
Jestem ich poświewiskiem. A moze kimś, kto jest dla nich zagadkowy, kogo chcieliby rozszyfrować. Niby miła, niby otwarta a jednak zdystansowana. Taka właśnie jestem. Nie ufam ludziom, szybko się nimi nudzę. Ciągle szukam miłości. Wierze, że w końcu ją złapię.
Mamy wspanialą katechetkę. Siostra potrafiła wykrzesić odrobinę ludzkości z tych zboczonych serc moich kolegów z klasy. Rozmawialiśmy o różnicach pomiedzy kobietą a mężczyzną. Zobaczyłam w sobie niewinną istotę, która potrzenuje stabilnych ramion i męskiego szeptu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz